Γεννήθηκε
στην κεντρική Ιταλία, στο Τόδι της Ομβρικής. Έγινε Πάπας Ρώμης
την εποχή που την Εκκλησία ταλαιπωρούσε η αίρεση των Μονοθελητών.
Δυστυχώς, τότε και η Εκκλησία της Κων/πολης είχε πέσει στα δίχτυα
αυτής της αίρεσης, διότι ο Πατριάρχης Παύλος ο Β΄ ήταν υπέρμαχος
του Μονοθελητισμού, μαζί με τον αυτοκράτορα Κώνστα τον Β΄. Ο
Πάπας Μαρτινός, υπέρμαχος της Ορθοδοξίας, προσπάθησε με επιστολή
του, αλλά και με ειδικούς απεσταλμένους κληρικούς, να επαναφέρει
τον Πατριάρχη Παύλο στο ορθόδοξο δόγμα. Μάταια, όμως. Ο Πατριάρχης,
επηρεαζόμενος απο τον αυτοκράτορα, επέμενε στο Μονοθελητισμό
και εξόρισε τους απεσταλμένους του Μαρτίνου σε διάφορα νησιά.
Μάλιστα, ο Κώνστας ο Β΄ έστειλε και συνέλαβαν με δόλο και τον
ίδιο το Μαρτίνο. Και αφού τον οδήγησαν αιχμάλωτο στην Κων/πολη,
κατόπιν τον εξόρισαν στη Χερσώνα. Εκεί, πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου
του 655, αφού κυβέρνησε την εκκλησία του έξι χρόνια. Το σπουδαιότερο,
όμως, είναι οτι ο θάνατος τον βρήκε αγωνιζόμενο στις επάλξεις
της Ορθοδοξίας, "ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας". Δηλαδή,
να διδάσκει ορθά, χωρίς πλάνη, το λόγο της αλήθειας.
Απολυτίκιον
Ήχος δ'
Ο Θεός τών πατέρων ημών, ο ποιών αεί μεθ'
ημών, κατά τήν σήν επιείκειαν, μή αποστήσης τό έλεός σου αφ'
ημών, αλλά ταίς αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη κυβέρνησον τήν ζωήν
ημών.
Γεννήθηκε
στην κεντρική Ιταλία, στο Τόδι της Ομβρικής. Έγινε Πάπας Ρώμης
την εποχή που την Εκκλησία ταλαιπωρούσε η αίρεση των Μονοθελητών.
Δυστυχώς, τότε και η Εκκλησία της Κων/πολης είχε πέσει στα δίχτυα
αυτής της αίρεσης, διότι ο Πατριάρχης Παύλος ο Β΄ ήταν υπέρμαχος
του Μονοθελητισμού, μαζί με τον αυτοκράτορα Κώνστα τον Β΄. Ο
Πάπας Μαρτινός, υπέρμαχος της Ορθοδοξίας, προσπάθησε με επιστολή
του, αλλά και με ειδικούς απεσταλμένους κληρικούς, να επαναφέρει
τον Πατριάρχη Παύλο στο ορθόδοξο δόγμα. Μάταια, όμως. Ο Πατριάρχης,
επηρεαζόμενος απο τον αυτοκράτορα, επέμενε στο Μονοθελητισμό
και εξόρισε τους απεσταλμένους του Μαρτίνου σε διάφορα νησιά.
Μάλιστα, ο Κώνστας ο Β΄ έστειλε και συνέλαβαν με δόλο και τον
ίδιο το Μαρτίνο. Και αφού τον οδήγησαν αιχμάλωτο στην Κων/πολη,
κατόπιν τον εξόρισαν στη Χερσώνα. Εκεί, πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου
του 655, αφού κυβέρνησε την εκκλησία του έξι χρόνια. Το σπουδαιότερο,
όμως, είναι οτι ο θάνατος τον βρήκε αγωνιζόμενο στις επάλξεις
της Ορθοδοξίας, "ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας". Δηλαδή,
να διδάσκει ορθά, χωρίς πλάνη, το λόγο της αλήθειας.