"Τη αυτή ημέρα η ανάμνησις της εισόδου της αχειροτεύκτου μορφής του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (δηλαδή το άγιο Μανδήλιο) εκ της Εδεσσηνών πόλεως, εις ταύτην την θεοφύλακτον Βασιλίδα (Κωνσταντινούπολη) ανακομισθείσης".

Ο Σ. Ευστρατιάδης, για την περίπτωση αυτή, γράφει τα εξής στο Αγιολόγιό του: "Η της αχειροποιήτου εικόνος του Χριστού ανακομιδή εκ της Εδέσσης, ένθα εγυλάττετο μετά της επιστολής του Αυγάρου, εγένετο επί της βασιλείας Ρωμανού του Λεκαπηνού τώ 944 και κατετέθη εις τον εν Βλαχέρναις ναόν της Θεοτόκου, εξ ού μετετέθη εις τον εν Φόρω ναόν της Θεοτόκου, κατά δε το 967 Νικηφόρος ο Φωκάς μετεκόμισεν εξ Εδέσσης και την κέραμον, εφ΄ ής απετυπώθη ωσαύτως η εικών του Χριστού, δια το είναι ταύτην πλησίον της αχειροποιήτου εικόνος εν Εδέσση εν τώ αυτώ τόπω. Την περί της εικόνος παράδοσιν διέσωσεν ο ιστορικός Ευσέβιος (Εκκ. Ιστ. Βιβλ. Α΄, κεφλ. ιγ΄). Η εικών απεστάλη υπό του Κυρίου προς τον τοπάρχην Εδέσσης Αύγαρον δια του αποστόλου Ανανίου μετ΄ επιστολής του Κυρίου προς τον Αύγαρον εις απάντησιν προηγουμένης επιστολής του τοπάρχου".