Έζησαν
και οι τρείς κατά τον πρώτο μετά Χριστού αιώνα. Ο Μάρκελλος,
πατέρας του Παγκρατίου, ήταν προηγουμένως οπαδός του Σίμωνα
του Μάγου. Ήλθε όμως στην αληθινή πίστη, μέσω της διδασκαλίας
και των θαυμάτων του αποστόλου Πέτρου, τον οποίο και ακολούθησε
από τότε με τον γιό του Παγκράτιο. Και μεν ο Μάρκελλος έγινε
κατόπιν επίσκοπος στις Συρακούσες της Σικελίας, όπου έφερε πολλούς
ειδωλολάτρες στην αληθινή θρησκεία. Ο δε Παγκράτιος έγινε επίσκοπος
Ταυρομενίου (σημερινή Ταορμίνα) της Σικελίας. Ο Φιλάγριος διέπρεψε
σαν επίσκοπος της Κύπρου. Και οι τρείς δε πέθαναν, αφού υπέστησαν
πολλές δοκιμασίες στην εκτέλεση των ποιμαντικών καθηκόντων τους,
και ζωή καθημερινού μαρτυρίου.
Απολυτίκιοv
Ήχος δ'
Ταχύ προκατάλαβε
Ο Μάρτυς σου, Κύριε, εν τή αθλήσει αυτού,
τό στέφος εκομίσατο τής αφθαρσίας, εκ σού τού Θεού ημών, έχων
γάρ τήν ισχύν σου, τούς τυράννους καθείλεν, έθραυσε καί δαιμόνων,
τά ανίσχυρα θράση. Αυτού ταίς ικεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον
τάς ψυχάς ημών.