Η
γιορτή αυτή καθιερώθηκε από τα τέλη του 11ου αιώνα, για να σταματήσουν
οι φιλονικίες σχετικά με το ποιός είναι ανώτερος. Ο Μέγας Βασίλειος;
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος; Ή ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος; Το ηθικό
και πνευματικό τάλαντο του καθενός από τους τρείς δεν ήταν,
βέβαια, εντελώς το ίδιο. Φιλοσοφικότερος και αλύγιστος στην
άμυνα ο Βασίλειος. Θεολογικότερος και ποιητικότερος ο Γρηγόριος.
Ευγλωττότερος καί ηγέτης τολμηρότατος ο Χρυσόστομος. Αλλά και
οι τρείς είχαν σε μεγάλο βαθμό ειλικρινή και θερμή πίστη, υπέρλαμπρη
ευγλωττία, μεγάλη παιδεία, πλήρη αφοσίωση στη σημαία της Ορθοδοξίας,
αγάπη στο ποίμνιο, αφοβία στους άρχοντες, ανεξάντλητη φιλανθρωπία,
διαρκή νηφαλιότητα, άμεπτη σωφροσύνη, συνεχή αγώνα για τη σωτηρία
των ψυχών και το θρίαμβο της βασιλείας του Θεού. Ο Βασίλειος,
ο Γρηγόριος καί ο Χρυσόστομος λάμπουν μέσα στους αιώνες και
αποδεικνύουν ότι τα μεγάλα πνεύματα γνωρίζουν να συνδέουν την
εφήμερη σοφία του κόσμου με τη βαθύτερη και αληθινή πίστη στο
Σωτήρα μας Χριστό. Ο δε Ελληνισμός έχει αθάνατο καύχημα το ότι
από τα σπλάχνα του βγήκαν αυτοί οι μεγάλοι φωστήρες.