Η
Αγία Χριστίνα γεννήθηκε στην πόλη Τύρο και ήταν κόρη του στρατηγού
Ουρβανού. (200 μ.Χ.). Ο πατέρας και η μητέρα της ήταν ειδωλολάτρες,
αλλά τη Χριστίνα έφερε στο χριστιανικό μια ευσεβείς γυναίκα.
Όταν έμαθε αυτό ο πατέρας της, εξοργισμένος την έκλεισε σε κάποιο
εξοχικό πύργο και με κάθε τρόπο προσπαθούσε να την μεταπείσει
στην ειδωλολατρία. Όμως όλες οι προσπάθειές του προσέκρουσαν
πάνω στο ασάλευτο τείχος της πίστης της Χριστίνας και έπεφταν
στο κενό. Τότε απελπισμένος τη φυλάκισε, αλλά το ίδιο βράδυ
ο ίδιος πέθανε. Έπειτα την ανέλαβε ο έπαρχος Δίων, που αφού
και αυτός δεν κατόρθωσε να δαμάσει την πίστη της Χριστίνας,
τη βασάνισε σκληρά και έσχισε τις σάρκες της με μαχαίρια και
τροχούς. Το Δίωνα διαδέχθηκε ο έπαρχος Ιουλιανός, που και αυτός
τη βασάνισε χειρότερα. Την έριξε μέσα σε φαρμακερά και θανατηφόρα
θηρία, και κατόπιν μέσα στη φωτιά. Αλλά απο όλα αυτά η Χριστίνα
έμεινε άθικτη! Και μας θυμίζει το λόγο του Απόστολου Παύλου:
"οι δια πίστεως ... έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν
πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας". Αυτοί, δηλαδή οι Άγιοι, επειδή
είχαν μεγάλη πίστη, έφραξαν στόματα λιονταρίων, έσβησαν τη δύναμη
της φωτιάς, διέφυγαν τα θανατηφόρα λεπίδια των μαχαιριών. Βλέποντας
αυτό το θαύμα οι θεατές, χιλιάδες πίστεψαν στο Χριστό. Τελικά
η Χριστίνα πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου, αφού τη φόνευσαν κτυπώντας
την με λόγχες στην καρδιά και τα πλευρά.
• ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ νεομάρτ. εκ Κίου
• ΘΕΟΦΙΛΟΥ νεομάρτ. του εκ Ζακύνθου
• ΜΠΟΡΙΣΟΥ, ΓΛΙΕΒΟΥ μαρτύρων Ρώσων
Η
Αγία Χριστίνα γεννήθηκε στην πόλη Τύρο και ήταν κόρη του στρατηγού
Ουρβανού. (200 μ.Χ.). Ο πατέρας και η μητέρα της ήταν ειδωλολάτρες,
αλλά τη Χριστίνα έφερε στο χριστιανικό μια ευσεβείς γυναίκα.
Όταν έμαθε αυτό ο πατέρας της, εξοργισμένος την έκλεισε σε κάποιο
εξοχικό πύργο και με κάθε τρόπο προσπαθούσε να την μεταπείσει
στην ειδωλολατρία. Όμως όλες οι προσπάθειές του προσέκρουσαν
πάνω στο ασάλευτο τείχος της πίστης της Χριστίνας και έπεφταν
στο κενό. Τότε απελπισμένος τη φυλάκισε, αλλά το ίδιο βράδυ
ο ίδιος πέθανε. Έπειτα την ανέλαβε ο έπαρχος Δίων, που αφού
και αυτός δεν κατόρθωσε να δαμάσει την πίστη της Χριστίνας,
τη βασάνισε σκληρά και έσχισε τις σάρκες της με μαχαίρια και
τροχούς. Το Δίωνα διαδέχθηκε ο έπαρχος Ιουλιανός, που και αυτός
τη βασάνισε χειρότερα. Την έριξε μέσα σε φαρμακερά και θανατηφόρα
θηρία, και κατόπιν μέσα στη φωτιά. Αλλά απο όλα αυτά η Χριστίνα
έμεινε άθικτη! Και μας θυμίζει το λόγο του Απόστολου Παύλου:
"οι δια πίστεως ... έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν
πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας". Αυτοί, δηλαδή οι Άγιοι, επειδή
είχαν μεγάλη πίστη, έφραξαν στόματα λιονταρίων, έσβησαν τη δύναμη
της φωτιάς, διέφυγαν τα θανατηφόρα λεπίδια των μαχαιριών. Βλέποντας
αυτό το θαύμα οι θεατές, χιλιάδες πίστεψαν στο Χριστό. Τελικά
η Χριστίνα πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου, αφού τη φόνευσαν κτυπώντας
την με λόγχες στην καρδιά και τα πλευρά.