Η
κωμόπολη Παναπέα της Αιγύπτου ήταν η γενέτειρα των δύο συζύγων,
του Τιμοθέου και της Μαύρας. Ο Τιμόθεος, με τη συγκατάθεση της
Μαύρας, έγινε ιερέας και εκτελούσε την ιερατική του διακονία
με θερμότατο ζήλο. Αυτό, όμως, προξένησε μεγάλη ανησυχία στους
ειδωλολάτρες, και τον κατήγγειλαν στον αδίστακτο ειδωλολάτρη
έπαρχο Αρριανό. Αυτός απείλησε και διέταξε τον Τιμόθεο να κάψει
δημόσια τα ιερά του βιβλία. Η απάντηση που έδωσε ο Τιμόθεος
ήταν απάντηση πραγματικού ιερέα, με αυταπάρνηση. "Αδύνατο,
είπε, είναι, έπαρχε, να τα κάψω. Τα βιβλία αυτά είναι για μένα
τα ιερά πνευματικά μου όπλα και εφόδια. Και καθώς ο στρατιώτης
στη μάχη δεν παραδίδει τα όπλα του στον εχθρό, διότι αλλιώς
θεωρείται νικημένος, λιποτάκτης, έτσι και εγώ δεν μπορώ να σου
τα παραδώσω. Δίνω τη ζωή μου, αλλά τα ιερά μου βιβλία δεν τα
παραδίδω. Κάνε ότι νομίζεις". Εξαγριωμένος απο την απάντηση
ο Αρριανός, διέταξε να τον βασανίσουν ανελέητα. Πράγματι, με
τροχό του έσχισαν τις σάρκες και του έσπασαν τα κόκκαλα. Όταν
το έμαθε αυτό η γυναίκα του Μαύρα, με πόνο στην καρδιά, αλλά
και ευτυχία, τον συνάντησε, του έδωσε θάρρος, αλλά και η ίδια
ομολόγησε την πίστη της, μπροστά στον αδίστακτο έπαρχο. Οπότε
αυτός, μανιασμένος, διέταξε και τους θανάτωσαν με σταυρικό θάνατο.
Έτσι, τα στεφάνια του νόμου τους μετατράπηκαν σε στεφάνια αιώνιας
δόξας.
Η
κωμόπολη Παναπέα της Αιγύπτου ήταν η γενέτειρα των δύο συζύγων,
του Τιμοθέου και της Μαύρας. Ο Τιμόθεος, με τη συγκατάθεση της
Μαύρας, έγινε ιερέας και εκτελούσε την ιερατική του διακονία
με θερμότατο ζήλο. Αυτό, όμως, προξένησε μεγάλη ανησυχία στους
ειδωλολάτρες, και τον κατήγγειλαν στον αδίστακτο ειδωλολάτρη
έπαρχο Αρριανό. Αυτός απείλησε και διέταξε τον Τιμόθεο να κάψει
δημόσια τα ιερά του βιβλία. Η απάντηση που έδωσε ο Τιμόθεος
ήταν απάντηση πραγματικού ιερέα, με αυταπάρνηση. "Αδύνατο,
είπε, είναι, έπαρχε, να τα κάψω. Τα βιβλία αυτά είναι για μένα
τα ιερά πνευματικά μου όπλα και εφόδια. Και καθώς ο στρατιώτης
στη μάχη δεν παραδίδει τα όπλα του στον εχθρό, διότι αλλιώς
θεωρείται νικημένος, λιποτάκτης, έτσι και εγώ δεν μπορώ να σου
τα παραδώσω. Δίνω τη ζωή μου, αλλά τα ιερά μου βιβλία δεν τα
παραδίδω. Κάνε ότι νομίζεις". Εξαγριωμένος απο την απάντηση
ο Αρριανός, διέταξε να τον βασανίσουν ανελέητα. Πράγματι, με
τροχό του έσχισαν τις σάρκες και του έσπασαν τα κόκκαλα. Όταν
το έμαθε αυτό η γυναίκα του Μαύρα, με πόνο στην καρδιά, αλλά
και ευτυχία, τον συνάντησε, του έδωσε θάρρος, αλλά και η ίδια
ομολόγησε την πίστη της, μπροστά στον αδίστακτο έπαρχο. Οπότε
αυτός, μανιασμένος, διέταξε και τους θανάτωσαν με σταυρικό θάνατο.
Έτσι, τα στεφάνια του νόμου τους μετατράπηκαν σε στεφάνια αιώνιας
δόξας.