Καταγόταν
απο το Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης (σημερινό Ηράκλειο). Γεννήθηκε
απο ευσεβείς και ευγενείς γονείς, ο πατέρας του ονομαζόταν Δημήτριος,
ο δε ίδιος ήταν πολύ σεμνός, γρόνιμος και αγαπούσε υπερβολικά
την παρθενία. Έκανε το επάγγελμα του ράφτη και επειδή ήταν πολύ
ευσυνείδητος επαγγελματίας, οι φθονεροί Τούρκοι τον συκοφάντησαν,
ότι δήθεν αποπλάνησε μια τουρκοπούλα. Όταν οδηγήθηκε στο κριτήριο,
απολογούμενος απέρριψε την συκοφαντία, αλλά του ετέθη το δίλημμα
του εξισλαμισμού ή του θανάτου. Ο μάρτυρας αποκρίθηκε οτι όχι
μόνο δεν αρνείται τον Χριστό, αλλά είναι έτοιμος και να πεθάνει
γι΄ Αυτόν. Τότε τον βασάνισαν σκληρά και τον έριξαν στη φυλακή.
Όταν και πάλι οδηγήθηκε στον κριτή, ο Μύρων ομολόγησε για δεύτερη
φορά, σταθερά, την πίστη του στον Χριστό. Όταν τον οδήγησαν
στον τόπο της καταδίκης, ο μάρτυρας με την άδεια των δημίων
του, πλησίασε τον πατέρα του, που παρακολουθούσε το μαρτύριο,
έπεσε στα πόδια του και τα φίλησε. Έπειτα πήρε την ευχή του
και τράβηξε για το μαρτύριο. Μετά απο λίγο, δέχθηκε το στεφάνι
του μαρτυρίου με αγχόνη, το έτος 1793.
• Όσιος ΝΙΚΗΤΑΣ ο Ομολογητής, ε
πίσκοπος Απολλωνιάδος
• Όσιος ΕΥΦΡΟΣΥΝΟΣ ο Ρώσος
Καταγόταν
απο το Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης (σημερινό Ηράκλειο). Γεννήθηκε
απο ευσεβείς και ευγενείς γονείς, ο πατέρας του ονομαζόταν Δημήτριος,
ο δε ίδιος ήταν πολύ σεμνός, γρόνιμος και αγαπούσε υπερβολικά
την παρθενία. Έκανε το επάγγελμα του ράφτη και επειδή ήταν πολύ
ευσυνείδητος επαγγελματίας, οι φθονεροί Τούρκοι τον συκοφάντησαν,
ότι δήθεν αποπλάνησε μια τουρκοπούλα. Όταν οδηγήθηκε στο κριτήριο,
απολογούμενος απέρριψε την συκοφαντία, αλλά του ετέθη το δίλημμα
του εξισλαμισμού ή του θανάτου. Ο μάρτυρας αποκρίθηκε οτι όχι
μόνο δεν αρνείται τον Χριστό, αλλά είναι έτοιμος και να πεθάνει
γι΄ Αυτόν. Τότε τον βασάνισαν σκληρά και τον έριξαν στη φυλακή.
Όταν και πάλι οδηγήθηκε στον κριτή, ο Μύρων ομολόγησε για δεύτερη
φορά, σταθερά, την πίστη του στον Χριστό. Όταν τον οδήγησαν
στον τόπο της καταδίκης, ο μάρτυρας με την άδεια των δημίων
του, πλησίασε τον πατέρα του, που παρακολουθούσε το μαρτύριο,
έπεσε στα πόδια του και τα φίλησε. Έπειτα πήρε την ευχή του
και τράβηξε για το μαρτύριο. Μετά απο λίγο, δέχθηκε το στεφάνι
του μαρτυρίου με αγχόνη, το έτος 1793.