Ο
Υπάτιος ήταν μορφή απο εκείνες που δόξασαν την Εκκλησία στους
πρώτους αιώνες της και αγωνίσθηκαν για το θρίαμβο του χριστιανισμού
και της Ορθοδοξίας. Ήταν επίσκοπος Γαγγρών στα χρόνια του Μεγ.
Κων/νου και συμμετείχε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια,
κατά της πλάνης του Αρείου. Στο ποιμαντικό του έργο, εξακολούθησε
να διδάσκει και να καθοδηγεί το ποίμνιό του, αλλά κυρίως αντιμαχόταν
τις αιρέσεις, και ιδιαίτερα την αίρεση των Ναυτιανών. Η επιτυχία
με την οποία καταπολεμούσε τους Ναυτιανούς, ξεσήκωσε τα άγρια
πάθη τους και ζητούσαν την εξόντωσή του. Τότε, οι προβατόσχημοι
αυτοί λύκοι με δόλιο τρόπο, αφού χρησιμοποίησαν σαν όργανα αχρείους
ειδωλολάτρες, στην κατάλληλη ευκαιρία, σε μια κρημνώδη περιοχή,
με ρόπαλα, μαχαίρια και ξύλα, χτύπησαν τον Υπάτιο μέχρι θανάτου.
Έτσι, αποδήμησε απ΄ αυτή τη ζωή, με τον τρόπο που αποδήμησαν
οι περισσότεροι Άγιοι της Εκκλησίας μας: «Ελιθάσθησαν, επρίσθησαν,
επειράσθησαν, εν φόνω μαχαίρας απέθανον». Δηλαδή, λιθοβολήθηκαν,
πριονίσθηκαν, δοκίμασαν πολλούς πειρασμούς, πέθαναν με θάνατο
απο μαχαίρι. Αλλά σημασία έχει οτι στο τέλος το αποτέλεσμα ήταν
η περίτρανη νίκη τους.