Την
ημέρα αυτή τελούμε την ανάμνηση των φρικτών και σωτηρίων Παθών
του Κυρίου Ιησού Χριστού και απ΄ αυτό το γεγονός καθιερώθηκε
και η νηστεία της Παρασκευής. Αφού λοιπόν ο Ιησούς παραδόθηκε
στους στρατιώτες, τον γυμνώνουν, του φορούν κόκκινη χλαμύδα,
του βάζουν αγκάνθινο στεφάνι και καλάμι στο χέρι αντί σκήπτρου.
Κατόπιν τον προσκυνούν χλευαστικά, τον φτύνουν και τον χτυπούν
στο πρόσωπο και το κεφάλι. Στη συνέχεια, αφού του φόρεσαν και
πάλι τα ρούχα του, του δίνουν τον Σταυρό και έρχεται στον τόπο
της καταδίκης, τον Γολγοθά. Εκεί, σταυρώνεται ανάμεσα σε δύο
ληστές, βλασφημείτει απ΄ όσους περνούν μπροστά του και οι στρατιώτες
τον ποτίζουν με χολή και ξίδι. Μετά απο λίγο, ο Κύριος, φώναξε
δυνατά: «Τετέλεσται» και έτσι εκπνέει «ο άμνος του Θεού ο αίρων
την αμαρτίαν του κόσμου». Κατά τον θάνατο του Κυρίου, τρέμει
απο φόβο και αυτή η άψυχη κτίση. Έπειτα, λογχίζεται απο τους
στρατιώτες στην πλευρά του και τρέχει αίμα και νερό. Τέλος,
κατά το ηλιοβασίλεμα, έρχεται ο Ιωσήφ ο απο Αριμαθαίας και ο
Νικόδημος μαζί του, κρυφοί μαθητές του Χριστού, αποκαθηλώνουν
απο τον Σταυρό το πανάγιο σώμα του διδασκάλου τους, το αρωματίζουν,
το τυλίγουν σε καθαρό σεντόνι και το θάβουν πάνω στο στόμιό
του μεγάλη πέτρα.
