Το
βράδυ της ημέρας αυτής, που ήταν η προ των αζύμων ημέρα, δηλαδή
παραμονή του Εβραϊκού Πάσχα, ο Ιησούς δείπνησε στην πόλη με
τους Δώδεκα Μαθητές του. Ευλόγησε το ψωμί και το κρασί και μ΄
αυτό τον τρόπο παρέδωσε το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Έπειτα
ένιψε τα πόδια των Μαθητών του και το γεγονός αυτό της νίψεως
των ποδιών των Μαθητών απο τον Κύριο λέγεται στην εκκλησιαστική
γλώσσα «Νιπτήρ». Ο Νιπτήρ μας διδάσκει ότι πρέπει να εκδηλώνουμε
την αγάπη μας προς τους άλλους ανθρώπους με ταπεινοφροσύνη.
Η Εκκλησία, θέλοντας να μας δείξει τη σημασία του γεγονότος
αυτού, όρισε την ανάμνησή του την ημέρα αυτή. Κατόπιν ο Ιησούς
είπε καθαρά, ότι ένας απο τους Μαθητές του θα τον πρόδιδε. Και
έδειξε τον προδότη, δίνοντας στον Ιούδα ένα κομμάτι μουσκεμένου
ψωμιού στο ζωμό του πιάτου. Ο Ιούδας έφυγε αμέσως και ο Κύριος
με τους μαθητές του αποσύρεται στο όρος των Ελαιών, όπου μόνος
του προσεύχεται γονατιστός και ο ιδρώτας του σαν κόμβοι πηκτού
αίματος, πέφτουν στη γή. Μόλις τελειώνει την προσευχή, φτάνει
ο Ιούδας με τους στρατιώτες και πολύ όχλο. Αφού φίλησε τον Κύριο
στο πρόσωπο, τον παραδίδει. Συλλαμβάνεται λοιπόν ο Ιησούς και
οδηγείται δεμένος στους αρχιερείς Άννα και Καϊάφα. Οι Μαθητές
σκορπίζονται και ο θερμόαιμος Πέτρος, που τον είχε ακολουθήσει
μέχρι την αρχιερατική αυλή, τον αρνείται και αυτός. Ο Κύριος
οδηγείται μπροστά στο παράνομο συνέδριο και εξετάζεται για τους
Μαθητές του και για τη διδασκαλία του. Εξορκίζεται στον Θεό
να πεί άν ο ίδιος είναι πράγματι ο Χριστός και λέγοντας την
αλήθεια, κρίνεται ένοχος θανάτου, επειδή δήθεν βλαστήμησε. Στη
συνέχεια τον φτύνουν στο πρόσωπο, τον χαστουκίζουν και τον εμπαίζουν
με κάθε τρόπο όλη τη νύκτα μέχρι το πρωΐ.
